گاهی خودمون، عاملِ این هستیم که در کنج بنشینیم
و از زمین و زمان بهمون فشار وارد بشه و .
گاهی خودمون هستیم که با رعایت نکردنِ محدودیت ها
و خطوط قرمز و نارنجیِ شخصیتِ
خودمون ، باعث میشیم که بقیه از خطِ قرمز ها هم فراتر بروند
و فکرِ ما رو مشغول کنن.
یک فردِ منحصر بفردِ مستقلِ کامل .
که برای زندگی شخصی و خانوادگی و اجتماعیمون تصمیم های
اساسی و پایه ای میگیریم .
از دانشگاه رفتن گرفته تا ازدواج ،که مهمترین تصمیمِ زندگیمونه بنظرم .
بهتره برای برنامه ریزی های زندگیمون، جو زده عمل نکنیم .
با فکر و با درنظر گرفتنِ همه ی روحیات خودمون یک برنامه بریزیم .
خیلی وقتا اگه تو حالِ بدمون یکی بیاد کمکمون ، بدتر میشیم .
چون تلاشی برای تغییر حالتمون نمی کنیم و
اون نفر، داره همه کارهای ما رو انجام میده .
ما بدتر خودمون رو چتر میکنیم و می افتیم .
این طول میکشه تا حالمونو خوب کنه .
پس باید رو پاهای خودمون وایسیم .
درباره این سایت